Ben ortaokulu “English Highscool For Girls”
Yani İngiliz Kız Ortaokulu’nda okudum.
Yer Beyoğlu Odakule’nin karşısı.
O zamanlar Galatasaray kız basket takımında
oynuyorum hatta G.S. kız basket takımı bizimle kuruldu.
Burada bir anekdotumu paylaşmak istiyorum.
Bir gün kulübün ilk girişindeki panoya bakarken
yanıma bir kişi yaklaştı ve bana ”Siz Rengin Beykont musunuz?” diye
sordu. Ben de “Evet” dedim ve devam etti, “Siz kız basket
takımındansınız dii mi?” dedi. Ben “Evet, peki siz kimsiniz?”
deyince etrafımdakiler bir fenalık geçirdiler.
“Ben Metin Oktay’ım” dedi. Ben ondan bîhaber
olduğum için “Yani?” dedim. “Ben biraz futbol oynarım” dedi.
G.S. kulübü Beyoğlu’nun arka sokaklarında.
O zamanlar o arka sokaklara pek rahat girilmiyor.
Beyoğlu’nun hali de kokusu da farklı o zamanlar.
Seneler sonra küçük kızım Cana beni tekrar Beyoğlu’na götürdü.
Aradan belki 30 sene geçmiş.
Bu sefer Beyoğlu bana bambaşka göründü.
Beni alıp başka âlemlere götürdü gördüklerim.
Bir baktım Beyoğlu aslında bir âlem, bir evren, müthiş bir sentez.
Ardından şu satırlar döküldü(*)

*Beyoğlu Şiiri’ne dair…

—————————————————————-

Beyoğlu

Dün gece dolaştım Beyoğlu’nu,

Yollarda gezdirdim ruhumu,

Kırık dökük yollarda

Küçük tahta masalarda,

Kızlar fallara bağlamış umudunu.

 

Kimi şarkı söylüyor türkü evlerinde

Kimi barlarda, kafelerde

Hem St. Antoine kilisesinde

Hem Galata mevlevihanesinde

Sazda cazda Emek Sineması’nda

Biraz da Çiçek Pasajı’nda

Durdum sonunda eski okulumun önünde

Gönlüme değdi Beyoğlu benim dün gece

 

Hüznü, umudu, kayıtsızlığı,

Çırpınışı hissettim derinde.

Bir macera, bir soluk,

Bir yaşam, değişim,

Biraz Levanten, biraz arabesk

Hepsinin içinde insan bir sentez

Her şey etkileşip erimiş

Birbirinin içinde.

 

Bir garip duyguydu

Karmaşık hisli yoğun,

Bir oluş bir çöküş

Yok oluş ve diriliş peş peşe,

Her türlü haliyle

İçimde bir buruk tat

Ben Beyoğlu’nu gezdim dün gece

Gönlümde.