VAHDET

Bir yanı katran karası
Bir yanı bal arısı
Sıkıca bürünmüş siyaha
Sonra dolaşır güller arası
Sözü kelimeleri kucaklar
Elif her şeyin anası
Açmış kollarını sonsuza
Yok ki bunun babası
Hem yetim hem öksüz
Hem bir hem de çok
İşte vahdetin hülasası.