Gece Sefası

 

 

Bir çiçek biliyorum güneşten saklanan.

Gündüzleri örtüsüne bürünüp açmayan,

başı öne eğik, yaprakları kapalı, hiç kımıldamayan.

Bir de geceleyin sen gör onu.

Nazlı nazlı açılır her bir donu.

Ilık ılık koku salmaya başlar gizlice.

Yalnız onu sevenlerin, bilenlerin gönlünde

yavaş yavaş yayılır.

Mehtap dostu olur, karanlık örtüsü.

Artık açılır da saçılır, yalnız sevenine.

Bu çiçek sefayı çok sever gecelerde.