Çöp

Günlerden bir gün havasız ve nefessiz kaldığımı hissettim ve sokaklara ağaç dikmek için yollara düştüm. Nereye olduğu önemli değil, yanıma bir bahçıvan aldım ve sokaklarda her gördüğüm boşluğa ağaç dikmeye başladım. Benim bu halim görenler bizim bahçeye de diker misiniz demeye başladılar. Yani dışarıdan teklif aldım. Gel zaman git zaman bu halimi gören bir kimse “bu Rahmanidir” dedi ve birlikte 200 ağaç bir yere diktik. O zaman Rahman esmasının nefesle alakalı olduğunu fark ettim. Sonra bu ağaç dikme sevdam duruldu, sakinledim. Bulunduğum şehirde de bu durum bir değişti. Şimdilerde çöplerle ilgili bir durum yaşıyorum. Çöpler bilinç-altında biriktirdiklerimiz olabilir. Umulur ki Türkiyem tüm biriktirdiklerini hakka ulaştırıp geçmiş hesaplarından temizlensin. Her kişinin olduğu gibi her ülkenin de biriktirdikleriyle yüzleşme, temizlenme, bırakma ve yeniye açılıp oluşturma zamanı var. Galiba bir şeyler oluyor. Allah yardımcımız olsun.

Rengin SAKAOĞLU – 1 Ağustos 2018