Anne

 

 

 

Tertemiz sütünle beni besledin anne.

Sımsıcak nefesinle büyüttün beni anne.

Celalin, şiddetinle terbiyemi sen verdin,

Bir gül olayım diye

Toprak oldun can verdin.

Aşkın şarabını damarıma kan verdin.

Sonra beni terk ettin.

Bilmem ki nereye gittin?

Ağlayıp durdum seller gibi hiç durmadan

Gözündeki yaş oldum, deniz oldum, taş oldum.

Kolu kanadı kırık, bir zavallı kuş oldum.

Sonra sevmek oldu adı bu öksüz Rengin’in.

Şu garip dünyada beni yetim kodun anne,

Her şeylerden daha çok seni seviyorum anne.