BIKMIŞ BİZİM GÖNLÜMÜZ

Halkla ülfet eylemekten bıkmış bizim gönlümüz

Mevla aşkı viran etmiş, yıkmış bizim gönlümüz

Kıyametler kopsun varsın gam çekmeyiz bize ne

Hem dünyadan hem ukbadan çıkmış bizim gönlümüz

Bir deryaya dalmışız ki orda sen bulunmaz

Yok var olup, var yok olup fakat neden bulunmaz

Ahad’dır hep, o ummanda gelen, giden bulunmaz

Sâfi olup, sonsuzluğa batmış bizim gönlümüz

Kayıtsızlık sırrını fâş eyleyince yaradan

“Mutlu kable, ente mutu”, deyip çıktık aradan

Hamdolsun ki kevser içip göçtük hemen buradan

Ta ezelden sevgiliye akmış bizim gönlümüz

T.Sonuç 1985